Tuesday, August 5, 2014

Рецензија - Cold in July

Cold in July е скорешен нео-ноар филм кој верно се држи до дефиницијата за жанрот и може да послужи како пример за тоа што би требало да представува овој жанр. За разлика од времето на златниот Холивуд, кога филм-ноарот бил востановен како жанр, и покрај тоа што не постоела целосна согласност од филмските теоретичари и критичари дали е жанр или филмски стил, денеска овој жанр e подзаборавен, но остава траги во многу криминалистички филмови. Сепак денеска нео-ноарот како жанр, вклучувајќи ги и неговите хибриди, ретко е застапен во светската продукција.



Дејствието на Cold in July се одвива во Тексас. Филмот започнува со сцена која изобилува со напнатост во која гледаме како еден разбојник провалува во куќата каде што живее Ричард Дејн (Мајкл С. Хол). Хол ќе го чуе разбојникот и ќе посегне по пиштолот со цел да се одбрани себеси и своето семејство. Тој ќе го застрела разбојникот кој набрзо ќе почине. По некое време Хол ќе се појави на погребот кај починатиот, поведен од чувството на вина дека пребрзо издејствувал. На погребот ќе го сретне Расел (Сем Шепард), таткото на застреланиот, кој по краткото запознавање ќе му се закани дека ќе му се одмазди поради смртта на неговиот син.




Покрај Сем Шепард во филмот значителна улога има и Дон Џонсон. Двајцата актери, како и останатите, многу добро се вклопуваат во своите улоги, а за нивниот избор секако е заслужен режисерот Џим Микл. Микл, покрај тоа што се докажува како вешт режисер, се појавува и во улога на монтажер и сценарист. Неговото ангажирање на повеќе полиња во овој филм вродува со плод. Континуитетот и должината на кадрите кои претежно се снимени со study cam се измонтирани во ефективни сцени кои го градат ритамот на филмот. Подлога за ваквата градација овозможува квалитетното напишано сценарио според новелата на Џо Р. Лансдејл. Покрај Џим Микл косценарист на овој филм е Ник Дамичи. Дамичи, покрај тоа што пишува сценарија се занимава и со актерство, па добива споредна улога и во овој филм на Микл. Во филмот изобилува low key естетиката, карактеристична за ноар жанрот, а голем број од сцените се снимени со осветлување со јарки бои. Во музиката за филмот, која е испродуцирана од Џев Грејс, преовладуваат бои од синтизајзер кои датираат од периодот на осумдесетите.



Cold in July (2014) од естетска гледна точка прилично наликува на Drive (2011) од Николас Вендинг Рефн, но без оглед на сличноста со овој филм Микл не претендира да го достигне или да го ископира стилот на Рефн. Овој филм е одлично освежување за љубителите на нео-ноар жанрот и најверојатно најдобар филм ноар во последниве три години.

     Филип Миовски



Thursday, July 3, 2014

Топ 30 филмски торенти за 2014





1. Enemy (2013)

2. Ida (2013)

3. Tracks (2013)

4. Blue Ruin (2013)

5. Young & Beautiful (2013)

6. Calvary (2014)

7. La cinquième saison (2012)

8. The Treatment (2014) 

9. Only Lovers Left Alive (2013)

10. Moebius (2013) 

11. Joe (2013)

12. Jodorowsky's Dune (2013)

13. The Double (2013)

14. Nymphomaniac: Vol. II (2013)

15. Nymphomaniac: Vol. I (2013)

16. Her (2013)

17. Venus in Fur (2013) 

18. The Grand Budapest Hotel (2014)

19. The Wolf of Wall Street (2013)

20. Inside Llewyn Davis (2013)

21. American Hustle (2013)

22. Big Bad Wolves (2013)

23. The Lunchbox (2013) 

24. Snowpiercer (2013)

25. Heli (2013)

26. 12 Years a Slave (2013)

27. August: Osage County(2013)

28. Nebraska (2013)

29. Dallas Buyers Club (2013)

30. Borgman (2013)

http://www.imdb.com/list/ls059798117/?publish=save


La cinquième saison (2012) можете да го најдете на овој торент:

 La Cinquieme Saison 2012 PLSUBBED DVDRip XviD-GHW. 

Friday, April 25, 2014

Ретроспектива на Џим Џармуш во Кинотека на Македонија

        Во рамките на Скопскиот филмски фестивал, во Кинотеката на Македонија ќе се прикажат првите шест долгометражни остварувања на независниот американски режисер Џим Џармуш. Автентичниот стил на Џармуш е, всушност, рефлексија на неговиот стил и начин на живеење. Неговото минато најдобро говори за сензибилитетот на неговите филмови. Љубовта кон литературата кај него се јавила уште од најраните години од неговиот живот, па затоа честопати во неговите филмови се среќаваме со познати цитати од светската книжевност. Автентичниот стил тој постепено ќе го усовршува во подоцнежните години, а уште на самиот почеток ќе биде препознаен како еден од најинвентивните независни филмски автори од Америка. 




Запишувајќи се на етаблираната филмска школа на Њујоршкиот универзитет, Џармуш стекнал големо искуство, посебно во последната година од студирањето кога добил прилика да работи со филмскиот великан Николас Реј. Џармуш, кој во седумдесеттите години на минатиот век бил активен како музичар во њујоршката андерграунд сцена, поточно во No Wave движењето кое воедно фукнционирало и како филмско движење под влијание на тогашната панк сцена, се спријателил со американскиот режисер Амос По. По, кој бил дел од No Wave сцената, го охрабрил Џармуш да започне со свој проект. Џармуш во таа намера бил морално подржан и од неговиот ментор Николас Реј, па така набргу започнал да работи на неговиот прв филм.


Панкерскиот начин на живот во сиромашните предели на Њујорк видно извршил влијание на Џармуш, кое поготово се приметува во неговите први две остварувања. Првиот негов филм Permanent Vаcation го снимил со бучет кој изнесувал 12.000 долари, а тии пари ги добил преку школкси фонд. Permanent Vаcation како и неговиот втор филм Stranger Than Paradise се филмски репрезенти на No Wave движењето, движење кои извршило големо влијание брз неговиот стил по кој ќе биде препознаван подоцна. 





Џармуш, како голем познавач на светската литературата и на филмската уметност, во неговите следни филмови успешно цитира многумина писатели и филмски автори. Неговите филмови придобиваат една самосвесна форма на интертекстуалност која бара одредено предзнаење на гледачот. Сепак, тоа предзнање не е неопходно за да се следат неговите филмови, затоа што неговите филмови реферираат како на високата така и на популарната уметност. Цитатите во неговите филмови потсетуваат на симулираната реалност и креираат еден метакодиран свет кој ја преиспитува самата структура на филмот и неговата врска со реалноста, како за цитираните филмови и останати референци, така и за филмот како уметност. Анахроното појавување на музиката, предметите и делата, и мешањето на жанровските конвенции, се уште една постмодернистичка постапка по која ќе остане запамтен овој филмски гениј.


          Филип Миовски

Програма:

Wednesday, February 12, 2014

Интервју со Јан Харлан, извршен продуцент и соработник на култниот филмски автор Стенли Кјубрик



Кјубрик беше најмногу строг кон самиот себе



       1.    Последниот филм на Кјубрик е „Очи широко затворени”. Тој го сметаше ова остварување за негов најдобар придонес кон седмата уметност. Но помалку е познат фактот дека идејата за екранизирање на новелата на Артур Шницлер, врз која е базиран филмот, кај Кјубрик созревала повеќе од три декади. Зашто уште во седумдесетите Кјубрик не го реализираше проектот? И зошто токму „Новелата за соноткако повеќедецениска инспирација и опсесија? 
Имаше два проблема: „Новелата за сонотна Артур Шницлер е интровертна приказна, која всушност не може да се преточи во филм, а сите во публиката се екксперти за темите на љубомора и сексуална фантазија. За вас би бил интересен фактот дека Сигмунд Фројд го нарекол Шницлер негово алтер его. Стенли Кјубрик се бореше со ова: во почетокот на осумдесетите години, сакаше да сними црно-бел филм со Вуди Ален во главната улога, значи типичен уметнички филм со Ален во улогата на еврејски доктор во Њујорк. Отсекогаш дејството беше сместено во Њујорк. Она што го фасцинираше Кјубрик во приказната беше безвременоста и таа може да биде раскажана во кој било град во западниот свет. Но Кјубрик во тој период го напушти проектот бидејќи не беше задоволен од сценариото. Секогаш беше најмногу строг кон самиот себе.
2. Како изгледаше работата, целиот процес на снимање на овој тестаментален филм?
Снимањето течеше споро. Бевме само неколкумина, релативно мала екипа и на Кјубрик му требаше време – многу време. Сцените со улиците во Њујорк беа снимени на сет изграден во студијата Пајнвуд во Лондон. Обезбедивме пет њујоршки жолти такси возила и други карактеристични американски реквизити и создадовме илузија на грандиозност преку сцени снимени од помошната екипа во Њујорк без глумците.
3. Зошто изборот за носителите на главните ролји падна токму врз тогаш, брачниот пар, Том Круз и Никол Кидман?
Стенли се имаше одлучено за Том Круз од самиот почеток откако почна повторно да размислува да ја филмува приказната. Веќе го имаше ангажирано Том Круз и бараше глумица за насловната женска улога, па ја виде Никол Кидман во филмот „Вреди да се умре“ на Гас Ван Сент и примети колку и беше издржана глумата во крупен план во долгите сцени. Фактот дека беше во брак со Том Круз не се сметаше за предност – Стенли Кјубрик не сакаше да ангажира брачна двојка.
4. Во филмот се појавува и Раде Шербеџија, еден од најпознатите актери од поранешните ЈУ простори...
...Одличен лик и одличен глумец – неговиот избор за улогата беше брилијантна. Стенли за оваа улога сакаше мистериозен странец.
5. Можете ли да ни пренесете барем дел од работата врз „Одисеја 2001 во вселената“, филм кој има извршено пресудно влијание врз генерации филмски автори, од холивудските гиганти како Лукас и Спилберг, до експериментални филмски творци како Гаспар Ное? Овој филм, не само што го промени жанрот на научната фантастика, туку претставува и филозофски, па и психоаналитички, најдлабоко патување на човекот, надвор од границите на нашата планета, но и истовремено и внатре длабоко во нашето колективно несвесно.
Не работев на овој филм. Му се придружив на Кјубрик во 1969 год. на филмот „Наполеон“.
Мојот придонес во “Одисеја во вселената“ е чиста случајност. Кјубрик бараше „голема и импресивна“ музичка нумера – моќна и кратка. Во тоа време живеев во Цирих и го посетив за време на снимањето каде што ме замоли да побарам музика која одговара на описот. Една од плочите што ги земав со себе беше „Така зборуваше Заратрустра“. Му се допадна како почнуваше музиката со фанфари – беше токму она што го бараше. И веќе му се допаѓаше и насловот. Подоцна кога го видов филмот сфатив зошто.
6. Во едно интерјву велите дека Кјубриковиот излет во жанрот на хорор филмовите, како  во „Сјаење“ е условно направен да нема смисла... Донекаде се чини пак, по повеќекратно гледање, дека филмот во својата суштина има некаква сопствена логика, можеби логика на кошмарен сон?
Какво и да е твоето гледиште треба да е точно. Многу луѓе би се согласиле со тебе. Стенли се имаше ослободено од каква било конвенција или логика.
Огромните простории не се совпаѓаат со надворешноста, нема објаснување зошто Џек Торанс го има на фотографија од 1923 год., батлерот Грејди му вели на Џек дека тој отсекогаш бил одговорен за хотелот. „Знам“ тој вели, „Отсекогаш сум бил тука.“
Една од вообичаените реченици на Кјубрик кога стануваше збор за мистериозните случки во „Сјаење“ беше: „Никогаш не се обидувај да објасниш нешто што и самиот не го разбираш.“
7. Бери Линдон е еден од најубавите филмови снимени до ден денес, особено е ценет во Франција. Како Кјубрик и неговиот директор на фотографија успеаја да ја достигнат визуелната совршеност во ова остварување?
Една од целите на Стенли беше да ја долови атмосферата на последните години од 18тиот век, која што е толку добро претставена од великаните во сликарството. Светлината од свеќите, огинот, месечината – овие беа единствените извори на светлина по зајдисонце. Стенли веќе имаше експериментирано со брзи леќи за време на подготовката на „Наполеон“, но подоцна ги пронајде 50 мм леќи на Зеис со отвор од ф 0.7. Овие леќи биле направени за сателитско фотографирање каде отсуството на длабочината на видното поле не е важно. Требаше да се направат големи напори за да се совпадне леќата со филмската камера и беше исклучително тешко да се користи заради постоечкиот недостаток на длабочина на овој ф-стоп. Преку прецизно дизајнирање се дојде до резултат на кој што Стенли се надеваше. Со овој филм Кјубрик уште еднаш направи пресврт во историјата на филмот, во овој случај од кинематографскиот аспект. Денес, и филмската лента и леќите се многу побрзи (ф 1.2 е стандардот) и дигиталната фотографија го смени во целост процесот на снимање филм.
8. Зошто Кјубрик се одлучи за екранизација на книжевното дело на Текери?
Се сеќавам кога на Стенли му беше поставено истово прашање. Неговиот одговор беше: „Тоа е исто како да ме прашувате зошто стапив во брак со мојата сопруга.“
9. Легендарниот „Пеколен портокал“ е синоним за култен филм и до ден денес. Можеби уште поактуелен е во овие чудни времиња. Брилијантна филмска концептуализација на новелата на Ентони Барџес...
Во тоа време филмот предизвика бурни реакции до тој степен што Кјубрик и Ворнер Брос одлучија да го повлечат филмот од дистрибуција во Обединетото Кралство. Филмот не е толку шокантент денес и публиката може јасно да го увиди хуморот и сериозните прашања кои ги отвара филмот. 
10. Како го избравте токму Малком Мекдауел за улогата на Алекс? Дали неговата улога во „Ако“ на Линдзи Андерсон имаше влијание врз неговиот кастинг?
Секако. Кјубрик го избра Малком Мекдауел откако го гледаше „Ако“. Други глумци никогаш не беа земени во обѕир. Филмот беше значаен за Малком Мекдауел бидејќи го вивна во ѕвездите.
11. Пред овој филм работевте и на „Наполеон“, филм кој не се реализираше иако влезе во длабока фаза на претпродукција. Кјубрик со години работеше и на проектот „Ариеви документи“, кој исто така не ја здогледа светлината на денот, а „Вештачка интелегенција“ го доврши Спилберг...
Тоа е точно. „Наполеон“ му беше една од неговите омилени теми и Кјубрик беше многу разочаран кога МГМ одлучи да не го финансира проектот после долг период на подготовки. За Кјубрик, ликот на Наполеон, таа мешавина на „гениј и будалетинка“ е од голема важност за сите нас и ден денес. Стенли имаше обичај да каже, и го цитираше Наполеон како пример, дека се залажуваме самите себеси кога веруваме дека се водиме единствено од рационална мисла – но она што е важно е дека нашите емоции се основата на нашите одлуки.
Тоа е секако голема тема.
Во врска со „Вештачка интелегенција“ – приказната му се допаѓаше на Стенли и имаше работено на неа десетина години. На крајот одлучи да му ја понуди на Стивен Спилберг. Сметаше дека оваа мрачна приказна треба малку да се „развесели“. Според него, Стивен Спилберг едноставно беше подобриот режисер за тој филм. Жал ми е што не успеа да го види крајниот резултат, сигурно дека ќе му се допаднеше.
12. Покрај соработката на Кјубрик, вие како режисер имате потпишано неколку проекти. Малку повеќе за овој аспект од вашето творештво?
Работев само на документарци и уживав додека ги правев. Имав среќа што Ворнер Брос ми дозволија да го снимам филмот „Стенли Кјубрик: Живот во слики“ како и „Среќлијата Малком“, кој што е филм за глумецот Малком Мекдауел. Исто така снимив и филм за еден меѓународен младински оркестар и кратки филмови со студенти и бев продуцент на „бонус материјал“ за Ворнер Брос, итн. Никогаш не би се обидел да снимам долгометражен филм и си давам слобода да ја додадам познатата изјава на Гручо Маркс кога ќе кажам дека не би сакал да гледам долгометражен филм кој што јас сум го снимил.
13. Ви недостига ли Стенли?
Многу! Да беше жив веројатно ќе бев дел од „Ариевите документи“, приказна која се базира на ремек делото на Луис Бегли „Воените лаги“. Стенли сметаше дека филмот е премногу тежок да се сними, но сепак дека е многу битен за да се осмели да го направи.

Февруари 2014
 Јане Алтипармаков (авторот на интервјуто е режисер и филмски проследувач)


Tuesday, January 7, 2014

Топ 20 филмови за 2013 година

                               Топ 20 филмови за 2013 година



1. La cinquième saison  (2012)
2. The Place Beyond the Pines (2012)
3. Only God Forgives (2013)
4. The Wolf of Wall Street (2013)
5. Harmony Lessons (2013)
6. The Color of the Chameleon (2012)
7. Blue Is the Warmest Color (2013)
8. Upstream Color (2013)
9. Young & Beautiful (2013)
10. Child's Pose (2013) 
11. Fruitvale Station (2013) 
12. Only Lovers Left Alive (2013)
13. Paradise: Hope (2013)
14. The Act of Killing (2012 Documentary)
15. The Past (2013)
16. The Great Beauty (2013)
17. In Bloom (2013)
18. A Field in England (2013)
19. Circles (2013)
20. The Selfish Giant (2013)

http://www.imdb.com/list/ztU7rBDJ1YA/?publish=save